قرآن کریم مشتمل بر زیباییهای بی پایانی در حوزۀ بیانی و ادبی است. بخشی از این زیباییها در قالب آیاتی نمود یافته است که به لحاظ موضوعی و ساختار واژگانی با هم یکسان بوده و تنها در حروف یا واژگانی اندک ناهمگون هستند که از آن به آیات متشابه لفظی یاد میشود.
آیه ای دوبار و با الفاظی شبیه به هم بیان شده است، در هر آیه پیامی وجود دارد که از پیام آیه دیگر جداست. بررسی دقیق آیات متشابه نشان می دهد که خداوند متعال در قرآن در پی هر واژه و عبارت هرچند که تکراری باشــد هدف و منظور خاصی در نظر داشــته و از بیان هر داســتانی حتی به ظاهر یکسان و مشابه نیز هدف دقیقی را دنبال نموده است؛ لذا تکرار به این معنا که عبارات یک مفهوم را برسانند در داستانهای مکرر هیچگونه تفاوتی با یکدیگر نداشــته باشند و دقیقا یک مفهوم را برساند در قرآن وجود ندارد و هریک دارای دلالتهای جداگانهای هستند.