اخلاق در قرآن و سنت2

یکی از ذاتیات انسان خود دوستی است، این امر ذاتی یعنی «حب ذات» به صورت دو عشق دیگر بارز می شود و آن دو «حب بقا» و «حب کمال» می باشند ، انسان چون خود را دوست دارد می خواهد بماند و بالاتر این که می خواهد به بهترین شکل ممکن بماند لذا منافع را به سوی خود جلب می کند و ضررها را دفع می نماید. این استعداد ذاتی بی تردید در شکل گیری شخصیت آتی او نقش مهمی ایفاء می کند البته میل و رغبت انسان به شقاوت بیش از سعادت اوست و این به جهت وجود قوای شهوت و غضب است. نفس وسوسه گر درون، ابلیس و جلوه های بیرون ، موافقت شرور با لذات جسمانی و آنی و بدون تاخیر و… می باشد.
دین اسلام به عنوان تمام ترین و کامل ترین ادیان آسمانی ، کمال نهایی را در «قرب الهی» معرفی کرده است و آن زمانی محقق می شود که انسان ضمن اعتقاد راسخ به مبدا غنی، قوای روح خود را معتدل سازد و روانش را به ملکات حسنه قوت بخشد ، آنچه در جلد دوم این مجموعه به نظر شما مخاطب گرانسنگ گذشته است. 50 موضوع اخلاقی است که پرهیز از آنها در سلوک انسان به سوی باریتعالی نقش اساسی دارد.